Serbest Dalış-Zıpkınla Balık Avı Başınıza Gelen Aksilikler-Hadiseler-Olaylar

Konu sahibi olarak ilk paylaşım benden gelsin 🙂 Eski üyeler bu yazıyı hatırlayacaklardır çünkü daha önce forumda paylaşmıştım.

Bu yazı bol avlı ve eğlenceli değil, çok kötü biten bir av gününe ait  Benim başıma gelen ise çok enteresan bir olay. Deniz kenarında ayağıma kırık bir cam parçası battı ve çok zor durumda kaldım. Kırk yıl düşünsem aklıma gelmez derler ya işte öyle bir şey. Olay Mayıs 2017 de yaşandı ama hala dün gibi aklımda 

Dalışa gitmek için ne güzel bir gün dedim kendime. Deniz güzel ve hava güneşliydi. Bende akşam suyuna niyetlendim, niyetlenmez olaydım. Efendim dalışı yaptım. Birkaç parça balık aldık. Kıyıya çıkıp arabamın yanına doğru yürüdüm. Bu arada çorapla yürümüyorum ayağımda terlik var. Arabaya vardıktan sonra malzemeleri yerleştirip hava kararmadan vurduğum balıkların fotoğraflarını çekmek istedim.

Ne fotosu akşam akşam? Malzemeni arabana yerleştirmişsin yürü evine git be adam! Maalesef gitmedim. Arabadan telefonu aldım balıklarla birlikte deniz kenarına inmeye başladım. Taşlık ve eğimli bir yerden inerken sol ayak tabanımda hafif bir yanma hissettim. Tahta parçası yada dala bastığımı düşünerek önemsemedim. Beş altı saniye sonra hafif acıyan ayağım çorabın içinde kaymaya başladı. Hala ne olduğunu anlayamayan ben, ayağıma bakınca ilk şoku yaşadım. Çorap, içi su dolu bir balon gibi şişmişti ayağımda. Çorabın neden şiştiğini tahmin eden zıpkıncı arkadaşlar olmuştur. Benim çorap kanla dolup şişmiş abiler!!!

Ayağımdaki yanma iyicene şiddetlendi bu arada ne yapacağım derken zar zor arabaya gitmeyi başardım. Etrafa baktım kimse yok. Arabanın ön koltuğuna oturdum. Çorabı çıkarmamla birlikte her yer kan içinde kaldı. Aklıma ilk gelen şey kanı durdurmak için yaraya baskı yapmam gerektiğiydi. Ayağıma baktım yara sol ayak tabanımın iç kısmında topuğa yakın bir yerde ve ufak görünüyordu. Allah’tan ayağımda terlik var. Cam parçasının buyuk bölümü terliğin altında kalmış. Sivri bir bölüm terlikten girip ayağımı yaralamıştı.

Bu kadar kanamasının nedeni derin olmasıydı. Çapı ufak ama derin bir yara! Dalış kıyafetiyle hastanelik mi olayım. Yoksa telefonla yardım isteyip herkesi ayağa mı kaldırayım derken yaranın ufak olması sebebiyle baskı yaparak kanamayı durdurmaya karar verdim. Uzun bir uğraş sonucu kanamayı büyük oranda durdurdum.

Hava kararmıştı ve ayağım deli gibi ağrıyordu. Eve mi? Acile mi derken eve gitmeye karar verdim. Ufacık yara yüzünden hastaneye gidilir mi ? Debriyaja her basışımda ağrıdan mahvoldum. 5-10 kilometrelik mesafe bana şehirler arası yol gibi geldi tam bir işkenceydi! Eve vardım elbiseler çıktı, yarayı temizledim gazlı bez ile ayağımı sarıp uzandım. Gece boyu ayağımın ağrısından sabah olmadı arkadaşlar ! Cam kesiği-batması kurşun yarasından betermiş.

Ağrıdan sabaha kadar uyuyamadım. Sabah olunca hastaneye gitmek zorunda kaldım. Ancak yapılacak bir şey yok dediler. Yaralanmalarda dikiş atılabilmesi için hemen acile gidilmesi gerekliymiş aklınızda bulunsun! 10 gün ayağıma basamadım. Dikiş atılmadığı için iyileşmesi uzun zaman aldı. Üzerinden 3 yıl geçmesine rağmen hala yara yerime baskı yapınca hafif ağrı yapıyor ve o bölgede bir sert bir doku mevcut.

BİR MUSİBET BİN NASİHATTEN İYİDİR

Bu olaydan sonra tabanı kalın ve sert malzemeden yapılmış bir terlik edindim. Ayrıca çorapla yürümem gerekirse gözüm hep yerlerde. Kıyılarımızda şişe kırığı cam parçaları dolu. İçip içip boş şişeleri sağa sola fırlatan embesiller yüzünden başımıza gelmeyen kalmadı.

Aklımda hatırı sayılır birkaç hikaye daha var 🙂 onları da yazacağım 🙂 herkese kazasız belasız dalışlar dilerim.

   Evet bu hobi ile uğraşıp da aksilik yaşamayan var mıdır bilemiyorum.Ben de geçen sonbahar Mersin'de gittiğim bir mera yolunun kapatılması sonucu beraber gittiğimiz arkadaşa meranın gidilebilen en uç noktasına kadar araba ile beni götürmesini ve tahmini çıkış noktasında beni beklemesini söyleyerek maceraya başladım.Aslında aksilikler  de daha baştan başlamıştı ,bazen çok zorlamamak mı gerek nedir?Fakat dalış için sabırsızlandığımdan koşulların zorluğunu göğüslemeye kararlıydım.

      Akşam suyuna gidecektim ve ikindi vakti 5mm elbise ile 500-600 metre yol gitmek zorunda kaldım,meraya varıp suya kendimi bıraktıktan kısa bir süre sonra ilk atışımı yakın mesafeden bir aslan balığına yaptım balığı vurup şişi aldığımda bir tuhaflık olduğunu hemen hissetmiştim,evet malesef daha avın başından şişim yamulmuş ve düzeltmek için de pek bir şansım yoktu.Yamuk şişle ava devam etmekten başka çare yoktu hafif akıntıda 2km yolum vardı ve şişle uğraşmak ve hafif akıntıya karşı yüzmek tahmin ettiğimden daha fazla zamanımı almıştı.Haliyle de hava meranın sonuna varmadan kararacak gibiydi.

         Bu meraya daha önce de gelmiştim ama o zamanlar kıyıya 40 metre kadar araç ile gelebildiğimizden 500 metre kadar sağa sola gidip geri dönebiliyordum şimdi ise 2km yolum vardı.Aksilikler ise daha yeni başlıyordu hava hafif kararmaya yüz tutunca birden çok da kullanmayıp yine de yanımda taşıdığım fenerimin bileğimde olmadığını fark ettim hemen sağa sola bakındım az geri döndüm ama nafile fener bileğimden kaymıştı.Ben de ha gayret deyip biraz hızlandım ama mevsim ve meranın yapısı ile güzel balıklar da görüyor ve ilgileniyordum.Yamuk şişle yine de bir kaç parça balık vurup meranın bitimi diye tahmin ettiğim burunu aşınca büyük bir hayal kırıklığı ile daha epey bir yolum olduğunu gördüm ve hafif panik başladı. Bilmediğim ıssız sayılabilecek yerde ve hava kararmak üzere... Biraz daha paletten sonra artık akşam ezanı zamanını yaşadığımda sudan çıktım.  O günün aksiliklerine zıt bir şekilde belimde taişdığım deniz ayakkabılarını ayağıma geçirip üzerimde 9kg ağırlık zıpkın ve paletlerimle dağ tepe aşarak buluşma noktasına ulaşmaya çalışıyordum.Bir yandan da artık gece diyebileceğim karanlıkta arkadaşımın endişlenmesinden endişe ediyordum.

      Nihayet binbir güçlüke kıyıya çıktığımda ki biraz engebeli,yokuşlu bir yer arkadaşımı göremedim, onu bulmak için aşağı yukarı koştur derken arabayı görüp yanında beklemeye başladım nasıl olsa arkadaşım arabanın yanına gelecekti ve ben bir an önce üstümü değiştirip dinlenmek istiyordum.Nihayet arkadaşım geldi ve son golü atarak anahtarın cebinden düştüğünü ve epeydir onu aradığı için arabanın yanında olmadığını söyledi.Zihnim tüm inançsızlığına rağmen yine de o soruyu sordu:''Şaka mı?''Maalesef değildi ve ben kafayı yemek üzereydim.Zihnim bu son golü nasıl kaldıracak diye biraz bezginlik ve hafif öfkeyle dururken arkadaşım, en son hatırladığı yerden son bir  arama yapacağını söyledi.Hani kul sıkışmayınca ''Hızır'' yetişmez derler ya.O misal kısa bir müddet sonra arkadaşımı elinde anahtarla çıkageldi. O an tüm olumsuz duygular bir anda uzaklaşıp umudun ışıltılarını tüm zerrelerimde hissettim.  Ve bu günlük bu kadar yeter deyip büyük bir mutlulukla evin yolunu tutuk.

   Bu da benim aksilikle geçen bir dalış günümdü.Ama bana sorarsanız bügün kötü mü geçti diye hayır yine de bunu söyleyemem çünkü o gün dalış yapmış,tüm aksiliklere rağmen balık avlamış,denizin tuzunu yutmuş ve mutlu olmuştum.

Herkese kazasız belasız hayırlı dalışlar.